Hardnekkig

Loop nu al bijna een maand de verkeerde kant op. Als de telefoon begint te rinkelen en ik een paar seconden later de kamer in kom staat het apparaat schuin voor me, op het tafeltje naast de bank. En in plaats van die kant op te stappen ga ik na binnenkomst rechtsaf, richting het muurkastje naast de tv, de plek waar de telefoon eerst stond.
Het is niet dat ik verbaasd ben dat ik de telefoon daar niet aantref, het is verbazing over het feit dat mijn reflexen zo hardnekkig zijn, dat ik een maand nadat het ding verplaatst is nog steeds de verkeerde kant op loop. Dat al die keren dat ik verkeerd gelopen ben, alle keren dat ik tot de conclusie kwam ´O nee, hij staat hier niet meer, hij staat daar,´ zo weinig gewicht in de schaal leggen. Dat als ik mijn hoofd er niet bij heb ik gedachteloos een patroon begin uit te voeren dat al een maand lang overschreven zou moeten zijn met een nieuwe instructie.