woensdag 28 oktober 2020, trein 9:33 uur
Ochtend met veel licht, grote stukken blauw in de lucht. Fris. Niet al te veel mensen op straat, dat was wel te doen. Ronald en zijn vriendin kruisten mijn pad. Kwamen van het Kiekpad en staken over richting Volkenkunde.
Wat mussen die overvlogen bij de kegelbaan op de2e Binnenvestgracht.
Kijk mijn ogen uit vanaf mijn plekje bij het raam. Dankbaar voor het licht, de zon, de kleuren. Aalscholver op het gras met zijn vleugels wijd. Je ziet ze meestal zo op een tak, een lantaarnpaal, iets wat een flink stuk boven de grond uitkomt.
Stuk land met stro bedekt.
Er is een tijd geweest dat die huizen een antenne op hun dak hadden. Het is uiteindelijk geen gemis gebleken.
Twee heren op een fiets, in gesprek. Grijze sportkledij aan, fietshelm op. Zag eruit alsof ze nog aardig wat van plan waren. Op woensdag vrij, thuiswerken?
Tweede flat in Heemstede, niet de kantoorflat pal naast het station, is een flat met zeven woonlagen. Bovenop een gebouw met stalen wanden van golfplaat. Ruimte voor de machinekamer van de lift? Luchtverversing? Het is een oude flat, jaren zeventig of zo. Of er toen al mechanische ventilatie in een flat werd gedaan? Gebouw waarvan je plotseling denkt: wanneer gaat dat gesloopt worden? Ziet eruit alsof het niet echt meer mee kan.
Station Haarlem. Reclameborden boven perron 1. Ze zijn gemonteerd aan de gietijzeren spanten in de wand die verder vooral bestaat uit grote ramen met matglas. Erachter de schittering van de zon (die nog niet erg hoog staat). Bovenop de borden kleine ijzeren uitsteeksels, pinnen die niet enkel recht omhoog wijzen maar ook wijduit staan, zoals bloemstengels in een middelhoge vaas. De reclameborden verder leeg, enkel gevuld met grote vellen wit papier.
Het zonlicht, de kaders, het wit, het lege perron. Stilte, afwachting.
