zaterdag 15 november 2014

Tante

Een bijeenkomst. Neven en nichten, een enkele oom of tante. Twee achternichtjes. Aangetrouwd beschouw ik in dit geval maar als neef of nicht.
Foto's, daar ging het om. Foto's uit de albums van een tante die overleden was. Was. Ja, dat vind ik prettiger, was. Zeker na zo'n bijeenkomst, dan komt ze ineens wel weer heel erg dichtbij. Op de terugweg heb ik hele gesprekken met haar gevoerd. Doe ik nog wel.
Albums, echte fotoalbums. En plakboeken, waar de foto's ook flink vast in zaten opgeplakt. Fotolijm bestond nog niet. Of misschien ook wel, maar het was geen tijd dat mensen twee of meer soorten lijm in huis hadden. Of als er al een tweede soort was dan was die voor reparaties, klussen in huis.
Foto's... Het waren er veel. Erg veel. En onze tante had ook van alles bewaard dat daar tussenin paste. Ook een beeld gaf van wat er gebeurd was, uitnodigingen om een huwelijk bij te wonen, dankzeggingen, overlijdensbrieven, krantenberichten waarin familie of bekenden in voorkwamen. En dat waren er nogal wat. De familie was groot, en ze deed werk, als wijkverpleegkundige, waarbij ze ook veel andere mensen leerde kennen. Folders of ansichtkaarten van hotels waar ze verbleven had.
En bij veel van de foto's (bij allemaal?) onderschriften, commentaar, uitleg. Vaak op een onschuldige manier grappig. Bedoeld grappig, dat wel, maar toch... nergens ongeduld, nergens een voorafschaduwing van humeurige bedenkingen, ongemak, onbegrip. Liefdevol, zonder meer.
Er steeg langzamerhand een beeld op uit al die boeken, een ander beeld dan wat de meesten van ons hadden. Tante was geliefd, maar ook behoorlijk moeilijk. Hard voor zichzelf, eenzelvig, zo leek het. Zo had het geleken.
Tante had alles geboekstaafd en uit alles wat ingeplakt, bewaard was kwam een wijde blik naar voren, een veel wijdere blik dan we van haar kenden. Het was een brede samenvatting van alles wat ze was tegengekomen, op een of andere manier belangrijk voor haar geweest was. En er sprak een soms vrolijke, altijd lichte toon uit de kleine commentaren. En vooral een liefde voor de mensen die ze gekend had, haar gekend hadden.